“Mag mijn hond ook mee de kerk in?”
Het zal u inmiddels opgevallen zijn dat wij in Nederland volop bezig zijn met het herdenken en vieren van onze 75-jarige bevrijding. De kranten, televisie, radio brengen volop hun nieuws hierover. Ook wij merken, dat er naast ons stuk over Chagall, een verhoogde vraag is naar onze uitvoering over de dagboeken van Etty Hillesum.
Nu is het niet zo dat deze voorstelling alleen rondom 4 en 5 mei kan worden uitgevoerd, in tegendeel! De dagboeken en brieven van Etty zijn een inspiratiebron voor velen.
Het positieve te benadrukken en zichzelf en haar eigen lot te accepteren.
Ik moest in dit verband denken aan Laura Maaskant, die 15 augustus j.l. op 25-jarige leeftijd overleed aan die afschuwelijke ziekte, kanker.
Doordat zij niet lang te leven had, zei ze het leven veel krachtiger en mooier te beleven. Zij haalde hierbij een citaat van Etty Hillesum aan:
”En leven we niet elke dag een heel leven. En doet het ertoe of wij enkele dagen korter of langer leven? Ik heb dit leven al zo duizendvoudig geleefd en ben al zo duizendvoudig gestorven dat er niets nieuws meer komen kan. Is dat een soort blaséheid? Nee. Het is van minuut tot minuut het leven duizendvoudig leven. En daarbij hoort ook een plaats geven aan lijden“
Deze levenslust hield ook Laura ons voor in haar boek ‘LEEF’. Ik heb het in één nacht uitgelezen en was diep ontroerd!
‘Leef je leven’ is het lied waarmee wij onze voorstelling eindigen en hoe mooi was het om deze voorstelling destijds in het bijzijn van Laura te spelen. En ja, haar hond Tirza, mocht natuurlijk mee naar binnen!
Wij hopen u spoedig weer te ontmoeten tijdens één van onze voorstellingen!
Met vriendelijke groet,
Bert Ooms
Management Choral